Til eru hús, sem hlutu ţennan dóm:
ađ hafna á köldu landi og standa tóm.
Eins eru menn, sem munu fá ađ ţjást,
ţví máttarstólpinn - vinnan ţeirra - brást.
Og valdhafar, sem vitiđ hafa misst,
og verđtryggđ lán, sem enginn getur fryst.
Og hlutabréf, sem ekkert fyrir fćst -
og framavon, sem aldrei getur rćst.
Til eru lönd, sem liggja í heimsins flór,
og lítil ţjóđ, sem aldrei verđur stór.
Ég sćki reipiđ. En hvađ sem ţessum hremmingum líđur er gott til ţess ađ vita ađ til er fólk sem getur ennţá ort – og endurort.
Mjög flott, sérstaklega "Og valdhafar, sem vitiđ hafa misst,
og verđtryggđ lán, sem enginn getur fryst."
Ég hef nú ţegar sungiđ ţetta yfir Fćreyingnum. Fékk hrós fyrir góđan söng og ljóđiđ ţykir afbragđ...
Ákaflega ágćtt; vísunin er sérlega velheppnuđ.
Í sumum línunum er til stađar einhverskonar hnyttni, en treginn er ţó allsráđandi. Nöturleiki viđfangsefnisins nýtur sín til fullnustu í ţessum búningi.
Mig langar ađ benda á ţennan hlekk:
http://ljod.is/viewpoem.php?iPoemID=28177
Hver apađi upp eftir hverjum eđa er ţetta sami mađurinn?
Ţetta er dálítiđ gott jađrar viđp aađ vera miklu betra en ţađ sem bullukollar eins og ég láta út ú sér. Hipp, húrrei! Já ţetta er fjandi gott.
Ţetta er sami mađurinn og núna hefur hann í samstarfi viđ ţig B.Ewing komiđ upp um sig. Flott vísa.