Það er sama á hvað ég horfi eða hlusta á eða les,
heldur magnast vissan um að hér sé dálítið spes.
Vitringarnir í Kastljósinu karpa um ríkissjóð
og kannanirnar allar sýna glórulausa þjóð.

Ég held ég muni koma mér til Kanarí í dag
á Klörubar með gamlingjum að ræða þjóðarhag.


Sólarferðir, glæsihöll og sumarbústað vil
en sýnist tæpast hafa efni á því að vera til.
Því bankakreppuárin eru bráðum orðin tvö,
bara að það væri aftur komið 2007.

Ég held ég muni koma mér til Kanarí í dag
á Klörubar með gamlingjum að ræða þjóðarhag.


Allt sem ég hef nurlað og allt sem ég hef gert
í ölduróti dagsins sýnist ósköp lítils vert.
Vonirnar hafa brostið, barnatrúin dó.
Bjórinn orðinn svo dýr að ég kaupi ekki nýja skó.

Ég held ég muni koma mér til Kanarí í dag
á Klörubar með gamlingjum að ræða þjóðarhag.


Útrásarvíkingaherinn var alltaf töff og geim.
Ömurlegast finnst mér nú að vera ekki einn af þeim.
En þótt glamúrlífið heilli þá get ég huggað mig
við gæfusporið mesta – að hafa krækt í þig.

Ég held ég muni koma mér heim í kjallarann í dag
og kannski taka umræðu við þig um þjóðarhag.