Tilefni þess að Sniglabandið hélt þessa tónleika er útkoma nýjasta disks sveitarinnar. Sá ber nafnið Vestur og inniheldur lög sm þeir Sniglabandsmenn sömdu eftir uppskriftum hlustenda Rásar 2 í fyrrasumar.
Fyrir tónleikana skemmtu 3 spunaleikarar sem kölluðu sig Gæt að baki mínu, upp á ensku. Það mátti glotta út í annað að trúðslátum þeirra en þó var ég frekar feginn þegar þeir hættu loddaraleik sínum og hurfu af sviðinu.
Sniglabandið steig þá á svið ásamt 4 lúðraþeyturum, 2 bakraddasönvurum og Ásgeiri Óskarsyni á slagverk. Þeir hófu leik á titillagi disksins og gáfu tóninn fyrir skemmtun kvöldsins með afslöppuðum og vönduðum flutningi. Lögin sem þeir settu á Vestur eru í afar mismunandi stíltegundum og mátti heyra þetta kvöld afar fjölbreytta tónlist. Þarna voru ljúfsárar poppballöður, hraður polki, hefðbundið íslenskt sveitaballarokk og eitt lagið minnti mig helst á Sir Duke með Steve Wonder! Allt var þetta flutt með hæfilegu kæruleysi og fádæma spilagleði. Í varnaðarsöng gegn ölvunarakstri, sem saminn var í anda Johnny Cash, söng Hjördís Geirs með þeim, og í smellinum Britney stukku Nylon stelpurnar á svið og stóðu sig vel.
Hljómsveitin tók einnig nýrri, óútgefin lög og gömlu lögin afgreiddu þeir í syrpu sem fékk margan gamlan aðdáandann til að klappa saman lófunum og rugga sér í lendunum.
Einar Rúnarsson orgelleikari Sniglabandsins er, að margra áliti, fyndnasti maður landsins og það var ekki laust við að hann sannaði að með einsöng sínum í 2 lögum. Annað var Thrasmetalsöngur að hætti Gylfa Ægissonar, og það lá við að undirritaður þyrfti áfallahjálp eftir þann flutning. Einnig söng hann ástaróð til lungasjúkrar stórreykingakonu á Heilsuhælinu í Hveragerði og kom fram sem landflótta jasspíanisti frá Kína. Salurinn veltist um af hlátri.
Það skyggði örlítiið á gleði mína að 2 síðustu lögin fyrir uppklapp voru bæði samin eftir uppskrift færeyingsfíflsins sem á að vera mér til aðstoðar hér á kontórnum. Fyrra lagið er Klesmher-gyðinglegur brúðkaupssöngur og var vissulega stórbrotin lagasmíð þar sem lúðrasveitin fór á kostum. Og síðasta lagið var Lennonlegt epískt verk og þar kom Barnakór Kársnesskóla þeim til aðstoðar. Sannarlega stórbrotinn endir á frábærum tónleikum.
Það er engin hljómsveit sem kemst neitt nærri Sniglabandinu þegar kemur að því að spila fjölbreytta afslappað fyndna og kabarettkenda tónleika. Og orð Bo Halldórs, Sniglabandið - Stuðmenn fátæka mannsins eiga ekki við lengur, þessir tónleikar sönnuðu það.