Hann birtist eins og elding úr heiðskýru lofti.
Hann bara var þarna,
horfði á stjörnurnar og brosti
Hann var að hugsa um hana,
hana sem hafði breytt lífi sínu
Hvaðan kom hún?
Hver var hún?
Hún fylgdist með honum úr fjarlægð.
Hvað var hann að hugsa?
Hafði hann verið að hugsa um hana.
Hún vonaði það.
Hún horfði á stjörnurnar og brosti.
Hún var að hugsa um hann,
hann sem hafði breytt lífi sínu
Hvaðan kom hann?
Hver var hann?
Hann og hún mættust í hugsun,
hugsun sem aðeins þau áttu.
Hann og hún voru ein í heiminum
Hann tók í hönd hennar og leiddi hana,
hann leiddi hana í burtu
hann sagði ekkert
hún sagði ekkert
Hann leiddi hana á vit stjarnanna
(15 af 17)
Takk takk.. Það er gaman að prófa sig áfram í að semja ljóð. hvort sem þau eru hefðbundin eða óhefðbundin. Bara gaman.
Ástinn er svo kuðungaleg Með harða skel og snúinn
og hægt er að hlera nið hafsins inní henni og töfrast
Já, þetta er eitthvað svoleiðis. Eitthvað óskiljanlegt fyribæri. Eitthvað sem er yndislegt og dásamlegt.
Stundum er ástinn líka ígulker . Gangi ykkur vel elsku vinir í skerjagarðinum . Flott ljóð hjá þér
Við erum að tala um Raunheimaást. Algjörlega.
Takk Þarfagreinir. Alltaf gaman að prófa sig áfram
Ljóð um svona efni sem fer langleiðina með að vekja vott af e.k. öfund hlýtur að vera gott. Skál !
Vel að verki staðið.
Miðað við frumraunarstaðal er þetta virkilega gott efni. Einkum er hrífandi (augljóslega meðvituð) notkun á upphafsstaf hverrar línu fyrir sig; þ.e. ´H´.
Kíp öpp ðe gúdd vörk.
Z. Natan. : Takk takk. Já, Fyrst var þetta óvart, svo ákvað ég að láta hverja línu byrja á stafnum "H" Smá pæling á bak við þó að þetta sé óhefðbundið, þá er samt pínu pæling í uppstillingu.
En já, ég skal reyna að vera dugleg að halda áfram að leika mér. Takk fyrir þetta..
- Fæðing hér: 2/5/07 22:47
- Síðast á ferli: 6/11/10 22:32
- Innlegg: 5515