langaði að smella hér inn smá leirlimrung sem að ég hnoðaði saman um einn fyrrum vinnufélaga minn.
Hér vann eitt sinn maður mjög feitur,
sem hugsaði mikið um geitur.
Hann barmana strauk,
og af sér svo lauk,
hló hann, og gaf þeim svo eitur.
Eitt sinn var Teitur mjög teitur
og taumlaust sé skemmti við geitur.
Við því lokst bauð
þá vinurnar sauð
nú skrimtir hann skírlífur feitur.
Var staddur á verulega sjoppulegu ónefndu iðnaðarklósetti þar sem að misvel skrifaðar klám og níðvísur þöktu alla veggi, og andinn hreinlega kom yfir mann.