— GESTAPÓ —
Albert Yggarz
Fastagestur.
Gagnrýni - 3/12/03
Morgun

morguninn

Morguninn í morgun var öđruvísi en morgundagurinn á eftir ađ verđa. Morgunblađiđ kom í morgun, svo var sungiđ saman blađberinn og ég "mögnuđ eru morgunverkin" svolítiđ falst en ekkert írónískt, kúbisminn náđi ekki tökum á okkur í túlkun höfundarins á yfirţyrmandi raunveruleika langt leiddra ógćfumanna. Morgan Kaine mćtti ekki í morgunspjalliđ á morgunvaktina ađ ţví er ég fékk best heyrt úr viđtćkinu.
Morgun kaffiđ var međ feskaramóti en morgun brauđiđ barst ekki í tćka tíđ. Slapp alveg viđ morgun ógleđi, aldrei ţessu vant. Fékk enga morgungjöf. Er ég staulađist aftur í bćliđ eftir ađ hafa gengiđ örnaminna í morgun skímunni og skiliđ morgungrómiđ eftir á sínum stađ, á mér til mikillar furđu beiđ mín engin morgunbrúđur, ekki fann ég hana heldur viđ morgunverđarborđiđ. Ţađ breytti engu ţví eins og skáldiđ hvađsem ţađ nú heitir ef ţađ er skáld kvađ:
"Morgunverđurinn [G/]gerđur bćtir ei mannslát" - Fr. J. Áls
Svo ţegar komiđ var út blasti morgun sólin viđ suđrinu úr. Ferskir morgunvindar léku um stál fákinn.

   (20 af 32)  
Albert Yggarz:
  • Fćđing hér: 8/8/03 09:52
  • Síđast á ferli: 1/4/19 19:58
  • Innlegg: 234
Eđli:
Hefur ţótt ţóttafullur međ ţokkalegan ţokka ţví nýtur ađ njóta, hatar ađ hata og elskar ađ elska Baggalút.

Var eins og allir hinir er eins og allir hinir og verđur alltaf eins og allir hinir.
Hann breytist aldrei, er og verđur alltaf eins og allir ađrir. Ekkert sérstakur, ómerkilegur ómerkingur. Venjulegur í alla stađi.

Hefur nafn sitt sannarlega fengiđ frá
frćknum mönnum ritstjórn Baggalúts á
Honum liggur ţó aldrei meira en ţér á
ţví ţegar hann tala ţá fellur ţú í dá
- Einn sem ţekkir Albert mjög vel -

Hvorki evrópskari né ameríkanskari en viđ hin.
Frćđasviđ:
Leti og leiđindi
Ćviágrip:
Langt og leiđinlegt um ósköpvenjulegan fyrrverandi friđagćsluliđa (frá og međ vetrarbyrjun 1129 eftir landnám fram á sumar 1132 eftir sama landnám) sem varđ og Íţrótta og Kvennamálaráđherra Baggalútíu. Ţví var öllu logiđ um ađ Albert hefđi veriđ hress sem fress, jafnvel ţó ađ Árni Magnússon ritađi slíkt međ egin hendi í Manntalinu vanmetna 829 eftir landnám. Ţví í raun var Albert Yggarz nafnlaus međ mestu fram undir sólmánuđ 1127 eftir landnám.