Meðferðarkerfið í meðferð.

-Nú er svo komið að helsta dægrastytting okkar íslendinga er í uppnámi.
Meðferðarkerfið þarf að fara í meðferð. Það mun þjást af torkennilegri bólgu.
Um 20.000 þúsund íslendingar hafa haft þetta áhugamál, en nú er svo komið að aðeins 15.000 hafa skilað sér út í samfélagið aftur. Hinir hafa ekki fundist. Ekki er ljóst hvað hefur orðið um þetta ágæta fólk, en svo virðist sem kerfið hafi hreinlega étið það.

-Í seinni tíð hefur orðið vart alvarlegra meltingatruflana í kerfinu, það hefur ekki skilað út tilhlíðilegum fjölda meðferðarþega. Þessi kerfislega hægðtregða hefur svo þau dómínóáhrif að um götur og stræti veltast ómeðhöndlaðir borgarar, sem eiga sér þá ósk heitasta að komast í meðferð.

-Líkja má ástandi kerfisins við fíkn, inn í kerfið hefur ratað fólk sem ekkert hafði þar að gera. Það hefur jafnvel gleypt heilu bjæjarfélögin. –Ekkert er t.d vitað hvað varð um Hveragerði.

Það er illt að vita til þess að hálmstrá illa reikandi þjóðar skuli vera svo feiskið að innviðum að það þurfi á eigin meðulum að halda. Eins og sagði í ódauðlegri kvikmynd,
“Never get high on your own supply”, svo það verður forvitnilegt að fylgjast með hvernig leiðbeinendur og lífsleiknigúrú meðferðakerfisins snúa sig út úr þessarri tilvistarkreppu.