Ég komst að því að ég væri haldinn fordómum. Fordómum gagnvart hópi fólks sem iðkar lífsstíl sem gengur gegn eðli mannskepnunnar. Bent hefur verið á að lífsstíll þessi sé ekki bara gagnstæður eðli okkar, heldur geti hreinlega verið skaðlegur heilsu þess sem hann iðkar.

Ég fór um daginn á samkomu sem haldin hefur verið árlega í fimmtíu ár á sama stað. Þar gerðist ég sessunautur manneskju sem er í hópi þeirra sem minnst er á hér að ofan. Hún var af erlendu bergi brotin, og ég komst fljótt að því að hún aðhylltist þennan tiltekna lífsstíl, sem mér er fyrirmunað að skilja hvernig nokkur maður getur ástundað. Við töluðum nokkuð saman við borðhaldið og eins síðar um kvöldið, og reyndist þetta vera hin ágætasta manneskja.

En sama hvað ég reyndi að freista hennar með pungum, hákarli, harðfisk, og öðru jafnprýðilegu lostæti, þá hélt hún fast við sinn lífsstíl, og greyið sat og maulaði laufabrauð og skolaði því niður með ropvatni og rófustöppu. Og þó ég hafi notið góðs af því að sessunautur minn væri grænmetisæta, þ.e. meira kjöt fyrir mig, þá get ég enn ekki skilið hvers vegna nokkur myndi taka þá ákvörðun að fúlsa við svona kræsingum.

Svo fór ég að hugsa.

Kannski þarf ég ekki að skilja. Kannski kemur mér þetta hreinlega ekki við. Kannski er þetta ekki mitt vandamál. Alveg örugglega ekki.

Og kannski, bara kannski, er eítthvað í mínum venjum sem aðrir skilja ekki og eru e.t.v. hræddir við. Ég veit að ég hef líkamleg einkenni sem vekja oft viðbrögð hjá fólki, oftast jákvæð, en einstaka sinnum hef ég orðið fyrir barðinu á fordómum og einelti vegna þessa einkennis, og ósjaldan fyrir stríðni.

Ég get hins vegar ekki sagt að ég hafi borið varanlegan skaða af, a.m.k. vona ég ekki, en einhver ör eru á sálinni vegna þessa.

Hvert er ég að fara með þessu? Hef ekki hugmynd.

Ég veit bara það að nú finnst mér það fáránlegt að vera með fordóma gagnvart lífsstílsvali annars fólks. Það eina sem er fáránlegra eru fordómar gegn einhverju í fari fólks sem er meðfætt, hvort sem það er hörundslitur, kynhneigð, líkamsbygging, eða eitthvað annað. Ég mun því taka afstöðu mína til grænmetisæta til endurskoðunar.

En þið getið sveiað ykkur uppá það að ég verð sko aldrei grænmetisæta.