Það birtist á skjánum. Einn Punktur. Fannar flugumferðarstjóri leit við og kallaði til vinnufélagasinna ,,Það er er eitthvað hérna! Og það hrapar um 2,000 fet á mínútu.” Sveittu flugumferðarstjórarnir hans límdust við skjáinn. ,,Það er komið til jarðar” Sagði hann með sjálfum sér. Allir hinir vissu það líka. En hvað var þetta? Afhverju hafði flugvélin ekki byrst fyrr en nú?

Nonni Nýliði var þekktur fyrir að hafa tekið stefnu á kind. Hann tróð piparkökum, múmínálfaspólu og Nintendo DS í bakpokan sinn. Hann tók upp nintendo tölvuna og sagði: ,,Ok fyrst það er rautt útkall” og lagði hana aftur á rúmið sitt. Hann ætlaði að hlaupa út en gleymdi svolitlu. Hann snéri við og gaf austurlensku ástkonu sinni rennblautann koss. Síðan keyrði hann niður í hús.

Þar voru björgunarsveitar bílarnir að renna úr hlaði. Þannig nonni nýliði neyddist til þess að teika einn jeppan. Eftir að lestin var komin út úr bænum sagði hann með sjálfum sér: ,,Oh ég hefði átt að taka Nintendo með!” Hann bankaði á afturrúðuna og einhver skrúfaði hana niður. Það var rauðhærð snót með ógeðslegar freknur. ,,Við sáum þig alveg en það er alltaf svo vond lykt af þér.” Sagði hún. ,,Ojj” sagði Nonni. ,,Hvað?” spurði hún. ,,Ekkert ég er bara ekki fyrir rauðhærðar!” Svaraði Nonni.

Björgunarsveitar bílarnir komu upp á Vatnajökul. Nonni sleppti feginn takinu á króknum og rétti úr bakinu með brestum svo hann festist með það beygt aftur. “Ekki er kýropraktor á svæðinu?” spurði hann. ,,Nei hvar helduru að við séum, á skautasvellinu?” Svaraði Rúna Rauðhærða. ,,Nei, en anti-kristur dugar þá kannski bara...” sagði Nonni. ,,Ha?” Sagði Rúna og ýtti honum ofan í sprungu og hló síðan djúpum karlmanns hlátri, horfði á eftir honum lýsandi rauðum augum og óx horn, skott og klaufar – Eins og rauðhærðu kvenfólki einu er lagið.

Nonni datt með höfuðið á undan í fönn. Hann tók upp tetra stöðina sem hafði dottið úr fórum hans. Hann náði ekki sambandi. Þannig hann klifraði upp úr sprungunni með erfiðismunum en náði samt ekki sambandi. Hann hallaði sér upp að einhverju flugvélabraki. Og íhugaði alla valmöguleikanna. Rúna kom að honum hambreytt. “Hvað ertu að gera?” spurði Rúna. ,,Reyna hringja í kærustuna mína, ég gleymdi að gefa gullfiskunum!” Svaraði Nonni. Rúna gekk að brakinu.

Það virtist vera af risavaxinni svartri þotu hún hafði fáa glugga. Einhverskonar tankar lágu á við og dreyfð um svæðið. Rúna hljóp að einum þeirra. Hún var dúx í Rússnesku (Rauðhærðar konur geta allt!) og las á merkinguna að þetta væri kjarnorkusprengja. Hún tók upp tetrastöðina sína en fékk ekkert merki. Hún hljóp í jeppa og greip um talstöð þar en fékk ekkert svar. Hún togaði því næst í hár sitt og hrópaði í angist ,,Rússarnir eru að koma!”

Nonni snéri sér að henni. ,,Þýðir þetta að Istorrent verður lokað?” Spurði hann eins og úrkynjaður bólugrafinn aumingji.