Er það furða að ég sé í anda dapur.
Sálu mína nístir napur
nöturlegur ræfilsskapur.
Á mér liggur eins og mara alla daga,
reyna betur ljóð að laga,
læra meir í fræðum Braga.
Ærið margt í umhverfinu ergir geðið.
Sést það oft við stuðlastreðið.
Stundum hef ég illa kveðið.
Bið ég þig nú Bragi minn um brautargengi,
svo ég geti stuðlstrengi
strokið bæði vel og lengi.
Liggja víða lífs um stræti ljón og tálmar.
-Eigi munu yrkjast sálmar
eins og gerði Bólu-Hjálmar.
Vil ég fremur veraldlegar vísur bjóða,
svo verkin mín um veröld góða
verði kunn á meðal þjóða.
Á Bragavegi býsna margir bölva og detta.
-Af Ullargoða er fátt að frétta
fyrir utan kannski þetta.
Til frama geng ég fótalúinn, frekar hægur.
-Ævitíminn enn er nægur,
ég ætla mér að verða frægur.
PS - Er það með vilja gert að merkja ritið sem ´Dagbók´, en ekki ´Sálmur´ ?
Takk fyrir mig góðir hagyrðingar.
-Eingöngu er vankunnáttu minni í félagsritstörfum um að kenna að ritið var merkt "Dagbók" Ég man þetta næst.
Þetta er reyndar eitt bezta félaxrit til þessa. Hafðu þakkir fíflið þitt....