Lítill sálmur um félaga sem nýlega féll frá, en mun að eilífu lifa í minningunni.
Að eilífu hafa nú minningar mætar
í misjöfnum huga mér fest sínar rætur.
Ég hugga mig við þær svo hlýjar og sætar,
þá helst þegar andvaka ligg ég um nætur.
Daglegra gangna ég sárast nú sakna
og samveru þeirrar sem ávallt við nutum.
Böndin sem tengj'okkur trosna og slakna,
tímanum fyrir í haldi við lutum.
Áður fyrr varstu mín stoð og mín stytta,
og stór og smá særindi tókst þér að lina.
Aldregi fórst okkur fyrir að dytta
að falslausu sambandi ástkærra vina.
Svo gerðist það dag einn að grasið við kvöddum,
og groddalegt malbik varð heimili okkar.
Það tætti þig sundur með grjóti og göddum,
já Guðs eru torskildir lífs-spilastokkar.
Ég skammast mín ætíð með öðrum á fæti,
og aldrei á mölinni finn ég mitt sæti.
Til himna ef slyppi, ég slitnað'af kæti,
þér slóvösku gúmmískóm aftur þar mæti.
(4 af 19)
Þetta er skemmtilegur sálmur.
En þó er þarna þágufallssmit sem þyrfti að setja í sóttkví.
ég áttaði mig á því strax í öðru erindi um hvað þú varst að tala.
fallegt kvæði um góð skæði.
"Bratislavagúmmískór og ullarsokkar" Lítið er um skófatnað sem kemst með tærnar þar sem að þeir hafa hælana...Skál herra minn.
Takk þú syldir fá atkæði mitt sem besti hagyrðingurinn ef ég væri ekki löngu búinn að kjósa sjálfan mig
Takk, Ubbi. Fallega ort, megi hann hvila í friði. Skál en ekki kling, því látnum manni skal aldrei klingja þegar glösum er lyft.
Rétt hjá þér Billi, ég breytti frumlínunni á síðustu stundu án þess að laga höfuðstafinn.
Þetta var nú sérdeilis skemmtilegt að lesa og vel ort. Ég hef sjálfur spænt upp eitt gúmmípar á gangstéttum og malbiki. Það var sem mér þótti verst o.s.frv.
Sammála síðasta ræðumanni.. mjög skemmtilegt en um leið sorglegt. Mjög fallegt. Skál.
En höftin ná varla yfir bomsurnar, má ekki kaupa annan félaga án teljandi hasars?
- Fæðing hér: 14/2/06 15:15
- Síðast á ferli: 8/12/20 14:02
- Innlegg: 10126
Útvarpsstjóri hóf starfsferil sinn sem skrifstofustjóri Rafmagnsveitna Ríkisins árið 1957. Vann síðan sem kennari frá sama ári til ársins 1965. Árið 1966 tók hann við Seyðisfjarðarprestakalli og gegndi því til ársins 1968. Hóf þá aftur kennslu í Danmörku, við Lýðháskólann í Skálholti og Háskóla Íslands. Árið 1981 tók hann við starfi þjóðgarðsvarðar og prests á Þingvöllum og gegndi því til ársins 1991 er hann tók við starfi útvarpsstjóra.
Hlaut á ævi sinni ýmsar viðurkenningar, m.a. finnsku Hvítu Rósina, Riddarakross sænsku Norðstjörnunnar, Luxemborgarorðuna Ordre se Meride, hina spænsku orðu Ísabellu hinnar kaþólsku, Officer of the British Empire orðuna, Riddarakross hinnar frönsku orðu Heiðursfylkingar og Riddarakross hinnar íslensku Fálkaorðu.