Enn viđ bíđum, blessađ vor
biđ er öllu verra.
Er lýkur spilling, lćknast hor
lýkur beiskum hnerra
Vasaklút ţá hristum hratt
hristum gömlu veldin.
Ţeim sem hlupu hátt og bratt
viđ hendum svo í eldinn.
Upp rís funheitt fölgult bál
allt fuđrar lćvi blandiđ.
Upp rís andinn upp rís sál
upp rís ţjóđ og landiđ.
Já ţú getur jafnvel hlegiđ
jörp međ tagliđ bjart.
Ómaklega er ađ mér vegiđ
allt er núna svart.
Skál !
-
Fuglinn segir bíbíbí,
burt međ vetrarsloriđ.
Kveldúlfur er kominn í
kvćđaham um voriđ.