Elsku bezti Bandingi!
Mikið er langt síðan við höfum hizt. Jég bara hreinlega hálfskammast mín bara fyrir að hafa ekki látið vita af mjér í svona langan tíma.

En nú loksins hefir eitthvað gerst hjá mjér!
Fyrir rúmri viku síðan, eignaðist jég loksins Gæzluna, sem jég hafði haft annað augað á í nokkurn tíma.
Mikið var jég nú ánægður að vera nú kominn á jeppa og var ætlunin að eyða öllum frídögum uppi á einhverjum sand- eða malarbing. Ekki hef jég enn komist upp á neinn binginn enn, sökum mikilla anna á Gulunni, en allt stendur það nú til bóta.

Sá skelfilegi atburður átti sjér þó stað á föstudagskvöldið að þegar jég var á leið heim eftir mikinn og langan vinnudag, að annað afturhjólið varð ekki nógu ánægt með leiðina sem jég ók og ákvað að yfirgefa sjálfa Gæzluna. Varð uppi fótur og fit inni í stjórnklefanum við öll þessi ólæti og stöðvaði jég helvítið rjétt í þann mund er hjólið losnaði af, með þeim afleiðingum að hjólnafið lenti á felgunni og stoppaði þar, í stað þess að skella niður í götu.
Mynd af þessu sjést hjér:

Hefur allur dagurinn í dag farið í að reyna að redda felguboltunum sem brotnuðu, sem og "spacer-num" sem fór í allt of marga parta, til að ég fyndi þá. Spacer er nánast ófáanlegur fyrir utan sk. Höfuðborgarsvæði, þannig að jég verð að gera mjér ferð þangað á morgun og klára þetta þá! ‹brestur í óstöðvandi grát›

Þannig að eins og er, er Gæzlan frekar rasssíð, en jég mun ekki sofa fyrr, en jég er búinn að koma andskotans drazlinu undir.