Síðastliðin vika var fyrir mjér einhver sú allra furðulegasta sem jég man eftir. Jég er alveg viss um að hún gekk í öfugri röð.
Vikubyrjun var á sunnudegi, en einhverra hluta vegna kom föstudagur á þriðja degi.

Allt í einu greip mig geysimikil löngun í drykk og þar sem það var jú föstudagur, ákvað jég að skella mjég á hverfispöbbinn, en þegar jég kem á staðinn, sjé jég skilti á hurðinni sem á stendur:

Opið mánudaga til föstudaga 10:00 - 22:30

Jég barði á dyrnar í nokkra stund, en þegar ekkert gerðist gafst jég upp og labbaði heim á leið á ný. Þegar jég gekk fram hjá fyrirtækinu sem jég rek, sá jég að nokkur ljós eru kveikt. Jég fer inn til að slökkva ljósin, þar sem klukkan er um miðnætti.

"‹Upp með hendur og hreyfðu þig ekki!›" kallaði lögregluþjónn að mjér.
"‹Hvað meinarðu?› spyr jég og sný mjér við steinhissa.
"‹Jég segi þetta ekki einu sinni enn! UPP MEÐ HENDUR OG HREYFÐU ÞIG EKKI!›" öskraði lögregluþjónninn og dró upp skambyssu sína.
Einhverra hluta vegna datt mjér ekkert annað í hug en að hlaupa upp á skrifstofuna mína og hringja í Neyðarlínuna.
"‹Neyðarlínan, get jég aðstoðað?›"
"‹Já, halló. Það er einhver hjérna inni í fyrirtækinu mínu og þykist vera lögreglan!›" dæsti jég.
"‹Já, en, þetta er lögreglan! Við fengum tilkynningu um að það væri eitthvað um að vera þarna, þannig að hann var sendur á staðinn til að athuga málið. Eigðu góða nótt!›" sagði símadaman hjá Neyðarlínunni og lagði á.

Jég læddist aftur fram til að ræða við lögregluþjóninn og láta hann vita af misskilningnum, en komst ekki lengra en dyragætt skrifstofunnar.

"‹Komdu rólega niður með uppréttar hendur og leggstu á grúfu fimm metra frá mjér!›" kallaði lögregluþjónninn og beindi hlaðinni byssunni að mjér.
"‹Já, en, jég er eigandi þessa fyrirtækis! Hvers vegna ertu..›" Jég komst ekki lengra, því þegar ég kom fram og var að rétta upp hendurnar, rak jég mig í vatnsdunkinn við dyrnar, svo hann datt, þannig að lögregluþjóninum brá og byrjaði að skjóta að mjér. Kúlurnar fjórar þutu allar rjétt fram hjá eyranu á mjér og jég henti mjér aftur inn á skrifstofu og náði í haglabyssu sem jég geymdi undir borðinu mínu. Með hana í hönd, hljóp jég út af skrifstofunni og niður til lögregluþjónsins og beindi byssunni minni að honum.
"‹Settu hana niður! Ég hika ekki við að skjóta þig!!›" öskraði hann, greinilega orðinn mjög óstyrkur.
Jég sneri mjér við og hóf skothríð á skrifstofuna mína af engri sjérstakri ástæðu og tæmdi byssuna þangað inn.
Skyndilega heyrði jég öðruvísi skothvell og stingandi sársauka í bakinu. Jég fjéll niður og allt varð svart!

Nokkrum sekúndum síðar rankaði jég við mjér á gólfinu, við hliðina á rúminu mínu. Fann jég til mikils sársauka í bakinu, þreifaði fyrir mjér og komst að því að jég hafði lent á glasi sem jég gleymdi að fjarlægja í gærkvöldi!

Sem betur fer er einungis þriðjudagur í dag!