Ég á fjögura ára rafmćli í dag, mikinn af ţeim tíma hef ég legiđ í dvala enda mikil prívat manneskja. Ţetta er í fyrsta skipti sem ég tek eftir ţví ađ ég á rafmćli svo í tilefni ţess er hér ein stutt og ómerkileg ferskeytla eins og mín er von og vísa.
Hafa fjögur horfiđ burt
hratt ţau góđu árin fara.
Hérna verđ ég heldur kjurt
held ég já minn svei mér bara.
Já, bara nokkuđ skondin vísa. En hvernig geturđu andađ svona međ munninn fyrir ofan nefiđ?
Iss, ekki skrifađi ég félaxrit međ ferskeytlu ţegar ég varđ fjögurra ára...