Seinasta föstudagsmorgun keyrði ég eftir nýju Hringbrautinni. Þar sem bíllinn var stopp á rauðu ljósi leit ég í baksýnisspegilinn. Mér brá er ég sá að Hakuchi var að keyra bílinn fyrir aftan mig. Hann leit reyndar út fyrir að vera mikið eldri en á myndinni sem birtist hér á Gestapó. Bíllinn sem hann keyrði var dökkblár Bens - eldgamall en virtist í góðu ásigkomulagi. Það vakti athygli mína að númeraplöturnar voru af gamla skólanum: R xxxx. Einnig voru ekki höfuðpúðar til staðar í bílnum.
Loks kom grænt ljós en ég var upptekin við að jafna mig á að konungur Gestapó væri að keyra um í umferðinni meðal almúgans, svo ég keyrði ekki af stað. Bílarnir í kringum okkur keyrðu áfram en hann beið rólegur eftir að ég tæki við mér.
Eftir smá stund jafnaði ég mig nægilega til að geta keyrt áfram. Minn áfangastaður krafðist þess að ég beygði á næstu gatnamótum en Hakuchi keyrði áfram sem leið liggur. Ég veit ekki hvert.
Afar merkilegt. Sérstaklega þegar þið hafið nýverið rætt draumaviðskipti. Tilviljun?
Já mér finnst þetta líka afar merkilegt. Ég var alveg hand viss um að hann hefði einkabílstjóra.
Það er mjög gáleysisvert að aka bifreið án hauspúða, við minnsta árekstur getur komið mikill nikkur í hálsinn og örkumlað ökumann.
Skamm skamm Hakuchi.
Þið eruð geðbilaðir ef þið haldið að einhver einkabílstjóri geti keyrt kóbaltandefnisknúin Bensann minn. Þetta er sérlega vel útbúin jálkur sem ég keypti af James Coburn á níunda áratugnum og lét breyta töluvert. Bíllinn er mér kær og nota ég hann endrum og sinnum þegar ég er orðinn leiður á Rollsnum og einkabílstjóranum.
Varðandi ellina þá er ég heldur undrandi, kannski var þetta slæm lýsing en ég er varla tveimur árum eldri en ég er á myndinni. Þér að skrifa þá var ég að fara á vikulegan fund með æðstu yfirmönnum Ölís þar sem farið var yfir nýjar áherslur í baráttunni við ímyndaða hryðjuverkamenn.
Djarft af þér að ferðast einn án þess að vera dulbúinn, það reyni ég sjaldnast enda skapast iðulega umferðaröngþveiti þegar einhver ber kennsl á mig á ljósum.
Ég læt ekki sauðsvartan almúgann stjórna því hvernig ég haga mínum ferðum. Eftir illa útreið spenntra aðdáenda síðustu ár held ég að fólk hafi almennt vit á því að vera ekki að hrúgast upp að konungi þegar hann er augljóslega ekki í opinberum erindagjörðum.