Ég spái alveg úrvals árshátíđ.
Glađur mun ég gestapóa góđa líta
tćkifćri taka og nýta
trúlega ţar lítiđ sýta
píurnar svo prúđar munu pilsum skarta
bara sýna besta parta
býst ég ekki viđ ađ kvarta
öl og vín ţćr allar munu eitthvađ smakka
neglur sínar nokkrar lakka
nú til ţessa alls ég hlakka
eitt er ţađ sem ekki er of gott ađ vita
hvort barmasspjöld má bara lita
og međ blindraletri rita.
Bráđgott!
Vel ţér fer í volćđi ađ vćta hvarma.
Ferđ í ţína góđu garma
gónir svo á kvenna barma.
Á ţeim má líta ţrennt sem jafnan ţér mun líka:
Frampartana fituríka
og flipa sem ađ nefnast munnur.
Ţú viđ sama heygarđshorniđ heldur gjarna.
Upprifinn er eđalstjarna
enda Garbo tókst ađ barna.
Ć mig langar ekki baun enda allt saman tómar vćluskjóđur og kellingar.
Eins og venjulega tekur ţú myndir upp undir pilsin hjá kvenpeningnum og sendir mér. Ekki satt?
Syrgja munt og súta Sívertsenaleysi.
Upp ađ ferđu frekar Geysi,
fjćrst nú ţessu skítapleisi.
Vjer hjeldum nú ađ ţeir gulu hefđu ađallega áhuga á ađ 'lesa' vandlega, a.m.k. hjá Gestapíunum, ţađ sem stendur á nafnspjöldunum [Glottir eins og fífl]
Skál !