árangur ég mikils met
mest ţegar ég ekkert get
yrkja ţó ađ ljóđ mig langi
líst mér illa nú ađ gangi
minn er hugur ţreyttur ţungur
ţjaka ann sár og minni sprungur
engin mun ţó iđka lćti
ćtla ađ lítiđ ţađ hér bćti
svo ég vona ađ sýni lit
og sendi hingađ betra rit.
Er ţinn búinn bragardjús
og búrsins tómt ţitt kvćđahús
ţig andlaus fetar feimin lús
ţá fylltu aftur vísnakrús.
knús
Ég las ţetta einnig í fyrstu einsog herramennirnir tveir hér ađ ofan, & ţótti nokkuđ spaugilegt. En ađ gamni slepptu, ţá er rétt ađ taka fram ađ innihald kvćđisins höfđađi vel til mín, enda oft upplifađ samskonar andleysisergelsisleisergeisla. [Ljómar upp yfir ţessu tilkomumikla orđi]