Kannski er ég bara neikvćđur og leiđinlegur,
Hvernig sem ég kjammsa á hennar nafni,
og kanna mína vasa ráđalaus.
Lofa ađ allri synd ég alltaf hafni,
almćttiđ ţađ virđist telja raus.
Og áfram má ég blankur hrista haus.
Og viljugur ţó verkum á mig bćti,
og vanda mínum reyni ađ henda út.
Eftir henni lendi í öđru sćti,
ţó allflestra hún herđa virđist sút.
Og hún er bara krónugrey međ kút.
Ţér tókst vel ađ böggla ţetta út úr ţér... [Glottir eins og fífl]... Skál
Ha, var ţetta ekki ástarkvćđi?
Ég elska ţig líka Hakuchi. <heldur á glasi og ţambar líkt hann getur> Hver er hann? Viltu vera forritari allt ţitt líf?
Ég hélt ađ grćnmetisćtur vćru feministar...en skrítiđ, ţetta er líklega allt saman fjölskylda.
Ţví má bćta viđ fyrra innlegg ađ ţessi skáldskapur er til fyrirmyndar, skál fyrir Upprifnum!
Skemmtilega kveđiđ, ađ hćtti höfundar.
Reyndar er stuđlasetningin ađ mínu mati dulítiđ veikburđa í miđlínum beggja erinda – en ţađ má e.t.v skođast sem smekksatriđi, ţarsem sambćrileg stuđlamynstur má finna í kveđskap Steins Steinarrs frá fyrrihluta ferils hans. Afsakiđ annars ţetta röfl; & skál fyrir prýđilegu kvćđi !
alltaf gott ađ fá raus frá ţér Snati, ég mun ekki taka nokkuđ tillit til ţess ađ ţessu sinni. [glottir eins og fífl.]