Ilmur vors um loftiđ leikur
lífiđ upp til hćđa rís
ađ snjórinn hverfi, snöggt ég kýs
Birta ylur bros og gleđi
bráđum alla fyllir hér
ţađ gott ástand ţykir mér
Sólardagar sumars kćta
sćlu veita hal og snót
kemst á hjörtu kast og rót
Ástin kveikir í mér líf
endalausa til ţín ţrá
öđru víst hún ýtir frá.
Svo mun haustiđ sćkja á
síst ţađ öllu breyta nćr
mín ţví lifir minning tćr.
Ţađ er búiđ ađ opna skáldfjósiđ í Upprifnum og fyrsti kálfurinn er hlaupinn út í voriđ. Svona líka ljómandi fínn...