Hver kannast ekki viđ einhverja útgáfu af svipađri sögu.
Hugsanir og vafi í mér veltast hverja stund.
Veistu hve ég mikiđ ţrái ađ komast á ţinn fund?
Aldrei munu ţá í glöđu hjarta mínu sjást,
merki um ađ ţađ hafi, eitt sinn ţjáđst af ást.
Aftur koma tímar og aftur koma ráđ
aftur get ég hamingjunni einhvernveginn náđ
Ég nú vil ţín njóta í nćđi sérhvern dag.
Notalega stund eiga, hvenćr sem er lag.
Aldrei vil ég týna ţeirri sćlu sem ég hef,
seinast hana af öllu í burtu frá mér gef.
Aftur koma tímar og aftur koma ráđ
aftur getum hamingjunni einhvernveginn náđ
Ađ lokum viđ svo saman leiđumst inn í nótt.
Lífiđ hefur kennt okkur ađ ganga frekar hljótt.
Ţó hugsanir og vafi í mér veltust hverja stund,
veistu hve ég feginn var, ađ komast á ţinn fund.
Aftur koma tímar og aftur koma ráđ
aftur gátum hamingjunni einhvernveginn náđ
Svo ţú ert svona rómantískur inn viđ beiniđ. Svona langtímarómantík hefur mér alltaf fundist heillandi.
Ţađ vantar bara lag viđ ţetta ljóđ og Bó til ađ syngja... ţú ert kominn á rétta hillu, greinilega.
Ţú ert bara alveg djefulli góđur Upprifinn og virđist greinilega eiga jafn auđvelt međ ađ yrkja um ástina og klámiđ! [Flissar] Meira svona!