ég slapp.
Fór eftir vinnu á fimmtudag áleiđis til borgar óttans og bleytunnar.
Ferđinn gekk í alla stađi vel nema hvađ ţađ var leiđinda myrkur sem mun ţó ađ mestu leiti skírast af ţeim árstíma sem valin var til ferđarinnar.
veđur var nokkuđ gott ţar til höfuđ borgin nálgađist, en ţá mátti ég gera svo vel ađ kveikja á rúđuţurrkum og veseni.
Innan borgarmarkann mćtti mér svo haglél, en ég var nokkuđ sáttur viđ ţađ ţar sem ég hafđi fastlega gert ráđ fyrir eldi og brennisteini.
Ađ loknum nćturóţolsrannsóknum var tekiđ til viđ athuganir á svokölluđum klösum og var fyrst fariđ í hina limlíku Smáralind en ţar sem ekki er gert ráđ fyrir ađ nokkur heilvita mađur láti sjá sig ţar var ég of snemma á ferđinni og vatt ţví mínu kvćđi í kross og heimsótti hina snúđlíku Kringlu.
Ţar voru óvinir ríkisins á fullu og tilbúnir ađ taka viđ og taka út af kortum mínum án hiks og gekk ţess vegna nokkuđ vel ađ sinna ţeim erindum sem meininginn var ađ ljúka á ţeim stađ.
Ţegar ţessu lauk var komin tími til ađ fara út á götu og nú sýndu Ţeir sitt rétta andlit Ţeim tókst ađ flćkja gatnakerfiđ fyrir framan bílinn minn og ţeir stóđu í vegi fyrir mér í formi götuvita, mislćgra gatnamóta, rangra akreina og voru auk ţess allt í kringum mig á blikkbeljum sínum og hindruđu ferđir mínar.
Ţó tókst ađ ljúka ţví erindi sem var ástćđa ferđarinnar en ađ ţví loknu var tekin sú ákvörđun ađ stytta ferđina og láta vađa norđur í nótt.
Óvinir ríkisins munu hafa komist á snođir um ţetta ferđalag mitt ţví ţeir lögđu í götu mína bćđi leiđinda veđur og hrćđilegt slys.
En ég komst ţó ađ lokum heim međ fjölskylduna og prísađi mig sćlan.
Ég ţarf ađ hćtta mér til ţessa guđsvolađa stađar í desember og viđ lestur ţessa pistils magnast upp í mér kvíđinn.
Nćst skaltu bara skilja bílinn eftir á Akranesi og taka strćtó í bćinn.
Mér hefur nú ekki heirst ađ ţessir svokölluđu strćtisvagnar séu alfullkomnir.
Jćja, láttu ţá a.m.k. verđa af ţví ađ taka bílprófiđ áđur en ţú kemur aftur. [Veltist um af hlátri]
Ţađ besta viđ öll ferđalög er ađ koma aftur heim. Viđ getum veriđ sammála um ţađ. Velkominn heim.
Ţú slappst bara vel ţví síđast ţegar ég tók frúna mína međ á ţennan herfilega stađ ţá ţurfti ég ađ kaupa mér sendibíl til ađ flytja allt drasliđ sem frúin keypti heim.
Ţú ert nú meiri apakötturinn! Hvernig datt ţér í hug ađ eyđa nóttinni í akstur ţegar ţú gast nútt hana í Lomberspilun? Ég er hneykslađur!
[Minnist međ ánćgju sinnar borgarferđar um helgina, enda notast mest viđ eigin lappir og leigubíla.]