.
berst um loftiđ blóđrautt ský
birtu sína ţiggur
ţeirri stjörnu ađeins í
er okkur nćrri liggur
ţannig fer um allt sem er
eyland hvergi stendur
ţú sem ţykist meiri mér
móđur ertu kenndur
eins og ţigg af ţér mitt ljós
ţá ég veiti líka
einhversstađar einstök rós
ađstođ hefur slíka
svo mun áfram enn um sinn
ei má sundur losna
ţungur reynist róđurinn
ef reipin fara ađ trosna.