Alltaf jafn upplífgandi.
-*-
Í hlekkjum eigin heljar,
-hugarburðar.
Stöðnuð, milli stendur
stafs og hurðar.
Gefur sig með gleði
til grjóts og urðar.
-*-
Þetta finnst mér eiga heima sem niðurlag mikils ljóðabálks. Minnir mig af einhverjum ástæðum á Maríu Farrar.
Glæsilegt... svo glæsilegt að vor fyrstu viðbrögð voru að vona að þetta endurspeglaði raunveruleikann eigi of bókstaflega...