Stíflað rörið stútfullt var
stóð hún lengi rásin
þá loðnar baunir léku þar
og loks fór niður glásin.
Þriggja daga drullumall
dunda við að losa
úr görnum mínum geri fjall
gjóska vaxin mosa.
Mjúkar línur má þar sjá
myndarlegar hæðir
á milli þeirra mikil gjá
sem metan-lækur bræðir.
Spretta grös um víðan völl
varmi þar er nægur
ef lok á himni losar mjöll
þá leikur vindur hægur.
Skærgul sýran skín í gegn
og skrýtin slanga hreyfist
þá sjaldan er en súrt mun regn
og súlfúr ilmur dreyfist.
Litlir kallar landi á
lofa himna faðir
ef merki rassins mikla sjá
þeir mynda langar raðir.
Góðra manna gjöf ég hef
gróðurmold þeir þrá
svo fram í miðjan mars ég gef
meiri skít í þá.