Ah, þaðan þekki ég þig.

Brosir hlýlega til Aulans og býður henni góðan dag. [já ekkert vera að misskilja þetta neitt]

Er afgreiðslufólk bara venjulegt fólk inn við beinið?
Þakka góða ábendingu reyni að bæta mína famkomu .Daginn!

Bros eru góðra gilda verð. En sumir (eins og ég) brosa ekki að engu. Ég brosi mjög gjarnan að sniðugheitum og fíflagang. Þá brosi ég þegar ég sé eitthvað sætt. En að brosa að engu nema "góðan daginn" frá stelpu-skottu í verslun út í bæ... tjah, nei, það bara virkar ekki fyrir mig.

Annars er ritið sæmilegt. Gæti fengið fólk sem á annað borð er gefið fyrir að brosa til að gera meira af því og sýna jafnvel þá kurteisi að bera ábyrgð á börnum sínum. Maður verður að vona.

2 stjörnur og íssletta.

-

Já góðan daginn, þetta er þarft og taki þeir það til sín sem eiga.

Ég er svo yfirmáta kurteis að það er stundum vandræðalegt. Þegar búið er að afgreiða mig þá er yfirleitt sagt takk fyrir komuna (eða eitthvað slíkt) og þá segi ég yfirleitt, þakka þér fyrir mig, þá fæ ég yfirleitt vandræðalegt takk sömuleiðis og þá er kominn vítahringur sem erfitt er að slíta sig úr og ég segi, Nei, þakka þér og svo framvegis þar til allir í röðinni eru orðnir fúlir og pirraðir.

Hvað er Limbri bara orðinn félagsrits-dómari?

Það hef ég alltaf verið.

Merkilegt ef þú hefur ekki tekið eftir því fyrr.

-

Ég er mjög sammála, kurteisi kostar ekkert. Mér finnst það almennt kurteisi að bjóða fólki góðan daginn, þó vissulega gangi ég ekki um og heilsi öllum þeim er á vegi mínum verða. Hins vegar er til önnur hlið á þessu máli og það er ókurteisi afgreiðslufólks. Ég veit fátt leiðinlegra en þegar afgreiðslufólk er of upptekið til þess að sinna kúnnanum, jafnvel of upptekið til þess að bjóða góðan daginn eða þakka fyrir viðskiptin. Kurteisi kostar ekkert um að gera að nota hana.

Já, það er t.d. afskaplega óþægilegt að bjóða afgreiðslumanneskjunni góðan dag og fá ekkert svar til baka. Afgreiðlustúlkurnar í líkamsræktarstöðinni sem ég stunda eru líka mjög mikið fyrir það að kjafta saman og hunsa fólk sem bíður eftir afgreiðslu...

En annars held ég að allir ættu að vinna við þjónustustörf einhvern tímann á ævinni til að læra að bera virðingu fyrir fólki sem vinnur þá erfiðu vinnu.

Kurteisi kostar ekkert það er satt.
Ég hef líka verið í afgreiðslustörfum og veit hversu leiðinlegt það er þegar kúninn er dónalegur við mann. Ég er það skapmikil að ef ég lendi í því að vera kölluð einhverjum ónefnum í vinnunni þá rífst ég til baka. 'Kúninni hefur alltaf rétt fyrir sér' er heimskuleg klisja og tímaskekkja. Ef viðskiptavinurinn er farinn að ráðast á þig persónulega (fífl, hálfviti, tík: allt orð sem ég hef verið kölluð) þá hefur maður umsvifalaust rétt sem manneskja til að rífast til baka (finnst mér).

Ég fór yfirleitt þá leið að bjóða góðan dag og ef kúninn brosti og bauð góðan dag til baka þá var ég almennileg. Ef hann var kaldur við mig þá var ég yfirveguð en alveg köld til baka. Þá eyðir maður ekki óþarfa orku í að vera vingjarnleg við einhvern sem kærir sig ekki um það.

Eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt
sem dropi breytir veig heillar skálar.
Þel getur snúist við atorð eitt.
Aðgát skal höfð í nærveru sálar.

Bros frá kurteisum viðskiptavini (jafnt sem afgreiðslumanneskju) getur gert annars ömurlegann dag ágætann.

Mér finnst alltaf skemmtilegast að segja "Nei hææææ. Hvað segir ÞÚ gott?" þegar afgreiðslufólk býður mér góðan daginn, þessu er auðvitað fylgt eftir með breiðu, hlýju brosi.
Varðandi þusarana þá er hugsa ég að það sé gott að segja eitthvað í líkingu við "Já, þetta getur komið sér mjög illa, ég get látið þá vita sem hafa einhverju um þetta að ráða, viltu að ég geri það?" og ef svarið er já, þá "viltu að ég geri það núna?"
Þannig kemurðu (hugsanlega) fólki í skilning um að það sé ekkert sem þú getir sjálf gert í þessu og þú gerir það á mjög kurteisan hátt með þeim jákvæðu formerkjum að aðstoða þusarann og gera eitthvað í hans málum.

Ég hef unnið í afgreiðslustörfum í meira en 3 ár og lent í mörgu mjög dónalegu fólki.
Fólk jafnvel öskrar á mann.. og ég er þannig gerð að mér líður mjög illa þegar öskrað er á mig.
Innst inni er ég bara lítil kisa og þegar einhver öskrar á mig eða er dónalegur, yfirleitt út af einhverju sem að ég get ekkert gert í, þá líður mér svo illa að mig langar bara að skríða undir afgreiðsluborðið.
Svo vil ég líka minna á að afgreiðslufólk er ekki bara fólk, heldur tilfinningaverur, sem við höfum yfirleitt ekki hugmynd um hvað er búið að ganga í gegnum.
Sem dæmi get ég tekið að bróðir minn dó að nóttu til, og daginn eftir þurfti ég að fara að vinna.
Ég vildi ekki hringja mig einn veika eða eitthvað slíkt, því mikill mannskortur var á þeim tíma.
Mér leið auðvitað mjög illa... og það kom einmitt ein manneskja og byrjaði að hella sér yfir mig.
Ég gat ekki annað gert en að fá tár í augun og afsakaði mig og gekk afsíðis til að jafna mig.

Sýnum aðgát í nærveru sálar.

Ég hef náð ákveðinni bestun í þessu, í staðinn fyrir að segja "daginn" þá segi ég "dæn" sem er fækkun atkvæða um heil 50%. Þá er engin afsökun lengur við að heilsa ekki á móti.

Fólk á að vera kurteist við afgreiðslufólk. Nema þegar það býður góðan daginn um kvöld. Þá má draga upp hafnaboltakylfuna.

Framvegis ætla ég að heilsa öllum, þakka öllum fyrir,og brosa allan daginn. Vera kurteis og snyrtileg til fara. Þar með ætla framvegis ég að hætta að vita allt betur en aðrir og jafnframt að hætta segja þeim alltaf frá því. Í stuttu máli verð ég framvegis góð

Ætlar þú þá að hætta að vera femínisti?

[Hleypur í skjól]

Ég tala og tala og tala og tala við afgreiðslufólk.

Sæl kæru félagar, ef þið sjáið vin minn hann Hakuchi, viljið þið þá brosa til hans frá mér og segja honum að ég ætli að vera góður feministi rétt eins og hann sjálfur.

Ég versla oft við afgreiðslufólk, telst það kurteisi?

Ps. Ég geri mér grein fyrir því að ég er samt ekki í raun að gera viðskipti við afgeiðslufólkið, tek bara þannig til orða.

Auðvitað reynir maður að vera kurteis.. það nefnilega kostar ekkert. Ég hef unnið í verslun, en ég lenti aldrei í verulega leiðinlegum viðskiptavinum. Það er samt til fólk sem fer á veitingastaði og ú verslanir næstum til þess eins að vera leiðinlegt...

Nermal sagði: ,,Það er samt til fólk sem fer á veitingastaði og ú verslanir næstum til þess eins að vera leiðinlegt...''

Það er nú bara stemning í því...

Nei en svona án gríns þá reynir maður auðvitað alltaf að vera kurteis við afgreiðslufólk (sérstaklega vopnasalanna).

Ég er þér hjartanlega sammála... Ég reyni nú alltaf að vera kurteis við allar aðstæður... en maður má samt ekki gleyma því að það eru líka til alveg hrikalega leiðinlegt og ókurteist starfsfólk.. það má sko líka taka sig á...

Ég legg mig alltaf fram við að vera ókurteis, sérstaklega í vinnunni. Það lífgar svo upp á daginn að fá eitt "æi góða haltu kjafti tíkin þín".
Nei, nei segi svona. Auðvitað á maður að vera kurteis, sérstaklega við ókurteisa fólkið, því þykir það svo pirrandi! En eins og Nornin bendir á þá er klisjan "viðskiptavinurinn hefur alltaf rétt fyrir sér" alveg út úr kú! Ef ég ætti að gera allt sem sumir af þessum ógeðslega blindöskufullu körlum sem ég hitti nú stundum í vinnunni, biðja mig um að gera, þyrfti ég að fá verulega mikla kauphækkun! [flissar]

[Fær virkilega dónalegar og ógeðfeldar myndir í hugan við innlegg blóðugs] Úfff [hristir sig]. En annars góður punktur Auli og án efa þarfur svona rétt fyrir jólageðveikina.

Glæsilegur pistill hjá þér og með smá orðalagsbreytingum væri hann flottur í aðsendar greinar í mogganum svona til að minna fólk aðeins á framkomu sína.
Ekki það að sumum er náttúrulega skítsama hvernig þeir koma fram við aðra en ekki hvernig komið er fram við þá.

Varðandi búðarhnupl er vert að benda á það að starfsfólk stelur fyrir hærri upphæðir vörum en viðskiptavinir, á Íslandi í það minnsta.

Kannast við að hafa verið leiðinlegur við afgreiðslustúlku hérna einu sinni og bið ég hana innilega afsökunar, lofa að gera þetta aldrei aftur.