Það hefur svo sannarlega verið mikil krikket stemming hér í Englandi þetta sumarið.
Eftirvæntingin var mikil þegar Ástralska liðið kom og mikið var rætt um möguleika Englands gegn krikketstórveldi Ástrala. Keppnin fór illa af stað fyrir gestgjafana en eins og þið hafið kynnst hafa þeir heldur betur sótt í sig veðrið síðan og spilað oft og tíðum betur en gestirnir.

Saga keppninnar er aldagömul en henni var gefið nafnið “The Ashes” eða Öskubikarinn eftir fyrsta leik liðanna í keppninni sem fram fór árið 1882 en sá leikur fór einnig fram á Oval vellinum í Lundúnum. Eftir þann leik skrifaði Shirley Brooks blaðamaður Sporting Times minningargrein um enskt krikket eftir að liðið tapaði illa og sagði að Ástralir myndu hafa á brott með sér Öskuna. Þegar enska liðið heimsótti Ástralíu næst unnu þeir og var afhent 10cm háa krukka með ösku sem talin er vera brunnin kubbur sem notaður var í einum af leik liðanna.

Keppnin hefur ávalt verið mikill hápunktur í krikketi síðan og það hefur ekki verið nema í seinni tíð sem aðrar keppnir hafa verið jafn þýðingamiklar og þá sérstaklega milli Pakistans og Indlands. Það hafa að sjálfsögðu verið keppnir sem staðið hafa upp úr í gegnum tíðina og þá er helst að minnast hinnar svokölluðu Bodyline keppni 1931-32 þegar enski fyrirliðinn Jardine þróaði nýja taktík ásamt kastaranum Larwood til þess að stemma stigu við hinum miklu hæfileikum ástralska kylfingsins Donalds Bradmans. Taktíkin reyndist afar skeinuhætt áströlsku kylfingunum og meiddust þeir margir svo mjög að á endanum kólnaði sambandið milli landanna tveggja. Það má einnig nefna keppnina árið 1981 sem nefnd hefur verið Botham Öskukeppin en enski leikmaðurinn Ian Botham átti mestan þátt í að koma Englendingum úr erfiðri stöðu og vinna keppnina.

En keppnin í ár hefur verið alveg einstök og margir vilja meina að þetta sé besta keppnin sem haldin hafi verið. Sjaldan hafa jafn margir leikir í einni keppni verið jafn spennandi og má þá einkum nefna leik númer tvö sem fram fór á Edgbaston en einnig réðust úrslitin seint á Old Trafford og Trent Bridge.

Framgangur síðasta leiksins var í stuttu máli sá að Englendingar byrjuðu að slá og skoruðu 373 stig. Þvínæst börðust áströlsku opnunarkylfingarnir mjög vel og skoruðu yfir 100 stig hvor. Þeir þurftu samt á sigri að halda og héldu áfram á slá á sunnudeginum í mjög slæmu skyggni og þeir féllu fljótt og náðu ekki að skora nema 367 stig. Þegar einn dagur og tvær klukkustundir voru eftir af leiknum þurftu þeir því að ná Englendingum út og skora svo þau stig sem uppá vantaði. Þetta var alveg möguleiki og náðu Áströlsku kastararnir nokkrum árangri. Rétt fyrir hádegi í dag (mánudag) voru þeir búnir að ná fimm mönnum út fyrir einungis 127 stig. En nýliðinn Kevin Pietersen náði að halda striki allan eftirmiðdaginn og þegar staðan var 250 fyrir 7 um klukkan fjögur var ljóst að Ástralir myndu eiga í miklum erfiðleikum að ná Englandi. Englendingar náðu að halda jafntefli í leiknum með því að halda áfram að slá til tæplega sex og skora 335 stig. Ástralir áttu engan möguleika á að skora þetta á þeim litla tíma sem eftir var og leikurinn því ákvarðaður af.

Það er búið að vera ákaflega gaman að fylgjast með þessari keppni í sumar. Leikirnir hafa verið afar spennandi og keppnin mikil milli leikmanna. Keppnin hefur samt alltaf einkennst af leikgleði og íþróttamennsku og sjaldan hefur borið á leiðindum eins og við verðum því miður oft vitni að í öðrum hópíþróttum. Það er vonandi að sú íþróttamennska sem sýnd hefur verið verði tekin til fyrirmyndar. Englendingar munu nú halda til Pakistan í lok október og seinna í vetur til Indlands og verður áhugavert að sjá hvernig tekst að byggja á þeim árangri sem náðst hefur.