Ágætis leikin heimildarmynd um babl og vesen.
Babel (babl) er leikin heimildarmynd sem fjallar um það hvernig eigi að ferðast um Arabalöndin og sömuleiðis algengt sport sem þar er stundað. En það er þó ekki eina umfjöllunarefnið en hún tekur einnig á því hvernig eigi ekki að passa börn og almennt um líf japanskra unglingstúlkna.
Nú, fyrst ætla ég að vinda mér að uppáhalds viðfangsefninu mínu, japönskum unglingsstúlkum. Eitthvað sem ég vissi ekki er að þær eru mikið inni í rappinu, þær eru komnar svo langt í þessu að þær eru víst farnar að tjá sig eingöngu með höndunum, búnar að þróast algerlega frá bassatöktunum og ríminu. Íslenskunartextagerðamaðurinn kemur reyndar með þá kenningu að þær séu heyrnalausar og geti ekki tjáð sig á annan hátt. Það er náttúrulega argasta þvæla en sniðug leið engu að síður til að rugla mann í ríminu. Að öðru komst ég síðan að þessar japönsku eru mjög flippaðar, t.d. var þarna ein sem var mest áberandi og var alltaf að væla og deyja úr sorg og vildi bara stunda kynlíf, og þá bara með einhverjum einhverstaðar og helst núna, FLIPP!
Í samhengislausri framvindunni fylgist maður síðan allt í einu með amerískum túristum í Marokkó. Þar leikur Brad Pitt örlítið gestahlutverk, hann sýnir þó engan stórleik og er eiginlega bara vælandi í öllum sínum örstuttu atriðum út myndina vegna einhverra smámuna, en uppáhalds vinkona hans lenti í því óhappi að vera fyrir þegar litlir dvergarabar voru að dunda sér við að skjóta út í loftið. En eins og allir vita er það eitt vinsælasta sportið meðal dvergaraba í Marokkó. Þannig tekur myndin sterklega á samfélagságreiningi og menningarmismunun sem alltaf er í gangi. Þetta náttúrulega sýnir bara hvað Kanarnir eru með mikla fordóma fyrir erlendum íþróttum.
En nóg um það, hinumegin á hnettinum er kona að passa börn, tilviljun ein sýnir að þessi börn eru börnin hans Brads Pitt. Þessi hluti myndarinnar er sennilega fróðlegastur en um leið einfaldastur og skilaboðin eru skýr; ekki fara til Mexíkó.
Nú hef ég fjallað heilmikið um innihald þessarar leiknu heimildarmyndar og nú þurfið þið náttúrulega ekkert að sjá hana lengur. Ég þakka ykkur því einfaldlega fyrir lesturinn.
PS. Brad Pitt er orðinn gráhærður.
Akkúrat, held ég þurfi ekkert að eyða peningum í að fara í bíó. Takk fyrir það, enda var þetta ljómandi lýsing. Ekki batnar Brad Pitt við að grána, en það gerði Sean Connery aftur.
Braddi er fallinn í pytt grámanns. Þetta gráa fiður er viðbjóður og það á líka við um Sjonna Konna.
Þessi mynd fær víst 7 óskarstilnefningar.
P.S. Ég hef ekki séð eina einustu af myndunum sem eru tilnefndar. Eða jú ... Dead Man's Chest er víst tilnefnd í nokkrum tækniflokkum.
Einhver sundurlausasta gagnrýni sem ég hef lesið, en engu að síður nógu góð til að mig langi ekki að sjá myndina.
Skál!