Ég er nú ekkert hrifinn af því að vera að þvælast til sólarlanda, en lét til leiðast. Við frúin erum í briddsklúbbi og ákvað allur hópurinn að slá til og skella sér til Kanarí.

Ég hafði aldrei farið til Kanarí og því var tilhlökkun, þó þetta væri sólarlandaferð.

Við gistum í kofahræi við ströndina, en það kom ekki að sök, veðrið var ágætt.

Dagur 1:
Lítið gert, þreyta eftir flugið, tókum í spil í forsælunni í bakgarðinum, í stuttbuxum og ber að ofan. Brenndist smá á legg og baki, ekkert alvarlegt.

Dagur 2:
Farið var í skoðunarferð, skoðaðir fuglar. Líklega Kanarífuglar, er þó ekki viss. Spilað og drukkinn bjór.

Dagur 3:
Sigling og grill. Þessir Spanjólar, mikið geta þeir spangólað.

Dagur 4:
Farið niður að strönd, slatti af sandi, óhugnalega hvítur að lit, eins og hörund mitt (fyrir utan brenndu partana).

Dagur 5:
Tekið í spil, Gulla tók í gítarinn og spilaði. Siggi drakk of mikið af bjór og þurfti að fara í rúmið snemma. Það kom einhver Spanjóli og spangólaði. Kanarífuglar í garðinum.

Dagur 6:
Lá upp í rúmi og las bók (kóbalt og tíminn).

Dagur 7:
Heimferðin.

Þetta er ágætis leið til að hlaða líkamann, hann er vel D-vítamín auðugur eftir ferðina, afslöppunin ágæt, en enginn baggalútur. Því fær ferðin þrjár stjörnur. Kanarífugl (ein stjarna), hvítur sandur (ein stjarna) og afslöppun (ein stjarna).