- “Já góđan daginn, ég ćtla ađ fá eina pizzu hjá ykkur.”
- “Ó hott stöff, köllum ţađ bara whatever”
- “Öhh, já einmitt. Ég ćtla ţá ađ fá eina međ miklum osti...”
- “Uhhmm já.” Stynur. “Miklum osti?” Eilítiđ undrandi en lćtur ţađ ekki slá sig út af laginu. “Ehh, einmitt. Já ég er međ helling af brćddum osti hérna beib – er ađ maka honum á mig núna. Bćthevei, ég er nćstum alveg nakin...”
- “Ha? Já, og pepperoni og papriku”. Ţögn. “Ertu ţarna ennţá?”
- “Ertu viss um ađ ţú hafir hringt í rétt númer?”
- “Er ţetta ekki Dómínós?”
Jú, ég var sá sem hringdi. Stelpugreyiđ var víst ađ vinna fyrir eitthvađ fyrirtćki sem heitir Rauđa torgiđ. Ţekki ţađ ekki ađ öđru leyti.
Annars er ég ađ klára sonnettu, ćtli ég hendi henni ekki inn í stađinn.