Ung, gröð og þokkalega vel stæð.
Þegar skuggar myrkurs færast yfir og ég ligg ein undir sænginni minni, óska ég þess heitast að til mín væri kominn myndarlegur karlmaður sem veit hvað það er sem kona þarf.
Hallgrímskirkjuturn ber við himinn þegar ég lít út um gluggann minn og í karlmannlegri reisn sinni, minnir hann á horfnar sælustundir og kenndir vakna.
Hvar ertu vinur, því kemur þú ekki til mín?
Kíkir útum gluggann, sér líka hallgrímskirkju og svipast um eftir Ded Fland.. ég meina Kelly]
Einmana = kvenkynsútgáfa af einmanna?
Reyndar eru nú auðvitað konur líka menn.
Og já, listasögukennarinn minn í skóla sagði eitt sinn að Hallgrímskirkjuturn væri reðurtákn. Hún var líka kvenkyns maður. Tilviljun?
Skil vel þessa táknmynd þína.
Allt minnir á karlinn ljúfa sem veitti unaðsdásemdarstundir.
Harkaðu af þér kona.
Turninn er miklu stærri en þú getur þolað!
Hann er svo fullkomin þar sem hann rís og ber við dökkan himinn.
Mér kemur ameríski körfuboltaþjálfarinn í hug...
Ameríkanar eru ljóslega stundum besta fólk. Bæði karlfólkið og kvenfólkið.
[Starir þegjandi út í loftið]
Élsku vina ég er einmanna , mig langar svo , mig langar svo að lifta mér á kreik, Hafðu samband
Kannski dugir ekki minna fyrir þig ...
Annars er þetta ágæta félagsrit farið að minna á spjallþráð.
P.S. Í fyrstu ætluðu fingur mínir að rita þarna félagsrið, sem er líklega viðeigandi í ljósi núverandi umræðu.
Myndarlegur karlmaður?
Sem veit hvað kona þarf?
Slíkur maður er ekki til! Svo haltu bara áfram að horfa á turninn - þ.e. nema þú getir slegið af kröfunum.
Skv. minni reynslu eru menn annaðhvort myndarlegir (og hugsa þá mest um eigin hag eða hvernig ÞEIR líta út í rúminu) eða þá að þeir líta út eins og rass á bavíana og hafa einhverja óljósa og illa mótaða hugmynd um það hvað kona þarfnast...svo er bara spurning hvort maður vill - ljósin kveikt eða ljósin slökkt?
Segi bara svona...
Af hverju ekki? Konur vita í það minnsta svona sirka hvar allt draslið er - ekki satt?
Þarfi: Einmana er rétt stafsetning, hvort sem um er að ræða karl eða konu.
Ned: Náðu þér bara í banana.
Heyrðu, ég fann ekki rétta þvottaefnið og gulræturnar voru búnar. Ég kem við í bónusi á bakaleiðinni, vertu ekkert að vaka eftir mér.
Og ég sem hélt að það væri allt morandi í myndarlegum karlkyns gestapóum á lausu... [klórar sér í höfðinu]
Þarfi & Jóakim: Einmana er gamalt íslenskt orð (sbr. "hið ljósa man") og þýðir "eitt og yfirgefið man" (eða álíka). Það ætti því aðeins að gilda um konur, en líkt og með orðið gifting er merkingin líka farin að gilda um karlana nú til dags.
Einmanna er hins vegar seinni tíma bull.
Kona hér kvartar og kveinar
af greddu hún emjar og veinar
langt í frá sátt
vill fá sinn drátt
og kirkjuturn kallar sinn Eina(r)