Ég sit á regnboga
Brosandi og sólin er farinn ađ skína
Lappirnar dingla
Fram af hengifluginu og ég er óhrćddur
Viđ ađ detta framm af
Ţví ég veit ađ gullpotturinn grípur mig
Nú hefur ţú tekiđ of stórann skammt af ţunglyndislyfjum. Svona bjarntsýnn getur enginn heilbrigđur mađur veriđ.
En sálmurinn er skemmtilegur.
Skemmtilegt, en hefurđu engar áhyggjur af ţví ađ lending í gullpotti sé hörđ?
Er ţađ bara ég eđa vantar ekki allt rím í ţetta? Á ţetta kannski ađ vera svona?
Ojćja, myndlýsingin er falleg. Skál fyrir ţví.