Þessi líka frumlegi titill...æ.
Kríuungar kátir
komnir fram á trjánum
veturinn í vafa
vaggandi á tánum
Blíður vaggar blærinn
barnahúfur hverfa
villtir vetrarskuggar
vorsins kveðjur erfa
Kveðjur bera krakkar
Komdu út að róla!
Skjótast þau og skoppa
skríða milli hóla
Milli þinna þungu
þrauta, vinur mundu;
víðirinn er vísir,
vor kom fyrir stundu.
Ei lengur kaldur kári
þig kvelur snemma dags
vorið er að vakna
vinur, komdu strax!
Ljúft & dálaglegt; hafðu þökk fyrir.
Ósköp eru annars sálmaritarar almennt í hugljúfum gír umþessarmundir.
Sumarkveðjur & skál.
Sumarið hefur þessi áhrif á alla. Þetta er held ég langbesti kveðskapur sem ég hef séð hér eftir Tinu.
Vorið er greinilega komið í kroppinn á þér Tina. Skál og hafðu þakkir fyrir!
Ég tók það víst aldrei fram að ég kallaði brumin "kríuunga" þegar ég var krakki.