Asskoti getur veriđ mikiđ ađ gera í vinnunni ţegar menn falla fyrir pestum allt um kring
Rć međ penna í pappírshafi,
páriđ líkist ölduróti,
blađandi á bólakafi,
berst ég straumi skjala móti.
Er nú tittlingseggiđ fariđ ađ hrósa haferninum. En hvađ um ţađ, vel ort, rétt er ţađ.
Ţetta sleppur á međan síliđ er ekki ađ reyna ađ kenna hákarlinum ađ veiđa.
Er von á fleiri erindum viđ ţetta ?
-
Mjög skemmtilegt auk ţess sem ýmiskonar pappírsflóđ er eitthvađ sem vér könnumst vel viđ...
Svo stílhreint og einfalt, en eins og ţér vita sem hafa reynt, ţá er ţađ ţrautin ţyngri.
Ţakka ţér herra Barbapabbi.
Ţetta er gífurlega flott, hárétt ort eins og ţín er von og vísa.
*les áfram í hrósyrđabók baggalúts*
Ţetta er glćsilegt ađ vanda, mađur lifir sig inn í ţetta algjörlega... salút
Ţađ er eingöngu á Gestapó sem mađur upplifir sannkallađa löngun í ađ veita orđur. . . ţetta er slík stund.
-