Hver ert þú? Ég er þín afmótaða sjálfsmynd í líki rísandi þræls og hnígandi húsbónda. Af hverju ertu? Ég er vegna þess að jafnframt því að hugsa er ég getinn af erfðafræðilegri keðju sem virðist lúta sömu tímarúmslögmálum og tilvera þín. Til hvers ertu? Til að skemmta mér án þess að traðka á tilverurétti þínum. Þú er skrítinn. Nei, ég er frávik frávika í afviknu vistkerfi mögulega stærra vistkerfis.

Í tilgátum, kollgátum og ráðgátum hugmyndanna sýnir mannsandinn á sér sínar samofnu og sérstæðu hliðar. En eitt er sammerkt með öllum spekúlöntunum sem flestir eiga minnisvarða eða fagra tilhoggna steingröf í merkustu sölum sinna heimkynna: Þeir mótuðust af umhverfi sínu og voru drifnir áfram í þekkingarleit sinni að betri svörum en vandkvæðum eigin rauna.

Því finnst mér það holl áminning að verði lífið ekki dans á rósum, eintómt góðæri og glys verður lítið meira úr okkur en við erum nú þegar. Því legg ég til að dagur vandræða verði haldinn hátíðlegur héðan í frá.
Jafnframt er ég kominn í sumarfrí, skál fyrir því.