Hvað fer hratt og hvað fer hægt:

Fyrst þarf að líta á fólkið í röðinni. Þar ber að nefna ýmsa þjóðfélagshópa eins og til dæmis einhleypa, börn og unglinga, fjölskyldufólk, ellilífeyrisþega, hjón og fólk að kaupa í reikning (fyrir mötuneyti og fyrirtæki). Hvernig hraði er á hverjum hóp fyrir sig er ritað í áhættuhópalistann.

Næst er að athuga það hver er að afgreiða og hvernig hann /hún ber sig að.
*Standandi = hratt.
*Sitjandi = getur verið bæði sæmilega hratt en einnig mjög hægt.
Sé verslað alltaf í sömu verslun er besta ráðið að finna duglegasta starfsmanninn á kössunum og velja alltaf hans /hennar röð nema ef margir aðillar úr áhættuhópum eru að bíða í nákvæmlega þeirri röð. Eiga þá einn/eina til vara ef svo ber undir.

Einnig þarf að kanna hve marga á eftir að afgreiða. Hver afgreiðsla tekur almennt jafnlangan tíma sama hvort fólk er með hálftóma kerru eða troðfulla. Ein afgreiðsla á til dæmis stórri kerru af matvælum er fljótari afgreiðsla á 6 – 10 flíkum eða handkörfu af árstíðabundinni vöru/gjafavöru.

Einnig ber að líta sérstaklega á hvað hver og einn er að kaupa. Algengar matvörur, flýta fyrir, mikið grænmeti tefur hinsvegar, búsáhöld, leirmunir, gjafavörur og allt slíkt tefja, föt tefja afar mikið og ber að forðast allar fataraðir. Allt sem er stórt tefur fyrir því þá er oft vesen vegna ábyrgðarskírteina (sópar, grill, reiðhjól raftæki o.s.frv.) Skoða þarf frystivörurnar með tilliti til þess hvort þær eigi möguleika á að tefja vegna umbúða og lélegra miða á kössum og pokum.

-

Áhættuhópar:

Einhleypir.
Sneggstir eru einhleypir karlar. Þeir kaupa lítið af vörum í einu, þeir borga strax með öruggum hætti, þeir eru snöggir að setja í poka og fara. Sé einhver röð full af slíkum einstaklingum ber undantekningarlítið að velja þá röð.
Þetta eru nefnilega mennirnir sem vita nákvæmlega hvað þeir eiga af peningum því enginn annar er að eyða þeim en þeir sjálfir (þetta hljómar eins og karlremba en er það ekki).
Um það bil 2&½ - 6 einhleypa karlmenn er hægt að afgreiða á sama tíma og flesta aðra þjóðfélagshópa.
Vinir einhleypa mannsins tefja til dæmis ekki fyrir einhleypingnum við kassann.

Um einhleypar konur getur gengt öðru máli þó svo að í flestum tilfellum gerir það það ekki. Til dæmis er algengt að vinkonur afgreiðsludömunar séu að bíða eftir að vinkonan afgreiði þær. Verða þá undantekningarlítið smá tafir vegna kjaftagangs og til að spyrja hvort hún sé búin að prófa þetta gloss eða hitt og hvort þetta sé fitandi nammi eða ekki o.s.frv.

-

Fjölskyldur.
Þarna ber að líta á heildarfjölskyldupakkann og einnig dagatalið. Séu innan við 6 dagar liðnir frá mánaðamótum eða upphafi nýs kortatímabils þá er röðin afar örugg. Sé lengra liðið frá ber að líta nánar á hvort fólkið sé yfir eða undir meðallaunum íslendinga (þ.e.a.s. þessum 4 - 600.000,- á mánuði sem alltaf er verið að tala um í sjónvarpinu en enginn kannast við að fá í hendurnar). Sé það raunin eða sjáirðu glitta í
(platinum)kreditkortið þá hækka líkurnar á hraðri afgreiðslu. Einnig ber að kanna vöruflokkana og meta út frá hraða þeirra hér að ofan.
-

Hjón og pör ber að líta á með tilliti til í hvaða stöðu hjónabandið er. Ef allt er í lagi þá gilda sömu reglur og ef um fjölskyldu sé að ræða.

-
Börn og unglingar hafa lítil áhrif á raðir við búðarkassann. Við sjoppur hafa börn mikil áhrif því þó þau séu búin að horfa á nammið í 10 mínútur þá haf aþau enn ekki ákveðið sig er þau eru spurð.

Ellilífeyrisþegar.
HLAUPTU EINS HRATT OG ÞÚ GETUR Í BURTU! Því miður þá er það bara staðreynd að gamalt fólk eru mestu tímaþjófar starfsmanna á afgreiðslukössum sem þú getur nokkurntíman fundið. Hjá kaupmanninum á horninu var spjallað um daginn og veginn á meðan kaupmaðrinn eyddi hálftíma í að reikna saman vöruverðið miðað við verðbólguna þá um morguninn (eða álíka). Slíkt virkar bara ekki í Bónus.

-
Fólk að kaupa í reikning.
Hér þarf að hugsa eins og um stóra fjölskydu sé að ræða. Þó tefja slíkar afgreiðslur nær undantekningarlaust svo þær ber að forðast almennt.

Vonandi njótið þið ávaxtana af þessarri úttekt.

Góðar stundir.