Ég ætlaði að svara félagsriti feminista en mitt svar var orðið svo langt að ég ákvað að setja það upp í sér rit enda þykir mér vanta nýja aðkomu í þessa umræðu og konur spyrji sig. [u]Get ég, þori ég og vil ég Í FÚLUSTU ALVÖRU[/u] Því miður finnst mér orðagjálfrið og yfirlýsinganar enda í orðagjálfri og yfirlýsingum en engum aðgerðum. <br /> Þær stéttir sem af fúlustu alvöru fara fram á kjarabætur fá kjarabætur (nema þær sem láta Kjaradóm dæma sér sporslur og aukapeninga hægri vinstri). Þannig verða konur að spyrja sig. Get ég í alvöru? Þori ég í alvöru og vil ég í alvöru? Ekki nóg með það heldur verða þær að vera vissar um að næsta kona geti líka í alvöru, vilji líka í alvöru og þori líka í alvöru. Það er nefnilega mikill skortur á utan-kaffistofu-samstöðu kvenna, því miður.
Eitt sem ég tel að vanti er fræðsla um samhengi launa við verðbólgu, vísitölur og þannig háttar á því máli sem auðvelt er að skilja. Ég hef eftir mörg ár fengið loksins að vita að sé verðbólguprósenta hærri en prósentuhækkun launa þá er í raun kjaraskerðing á launum.
.
Einnig þykir mér þessi kaupmáttur og kaupmáttaraukning vera hálf ómarkverður að því leyti að hann virðist ekki taka tillit til neinna hópa samfélagsins heldur ná yfir bæði fólk og fyrirtæki. sé svo þá er engin furða að fyrirtækin í landinu kaupa og kaupa eins og þau eiga lífið að leysa, peningarir eru þar.
.
Ein jákvæð þróun er að eiga sér stað og það er að hætta þessu prósentuhækkunar kjarasamningaþvargi og fara að tala um krónur í staðin. Annað eru svokallaðar eingreiðslur en þær mættu vera 4 sinnum á ári og kannski árangurstengd við fjárhagsáætlanir og markmiðagerð er það ekki? Þanig er kominn afar stekur hvati til ekki bara kvenna heldur allra.
Konur eru konum verstar er eitt af því sem ég lærði snemma og gildir fullkomlega enn þann dag í dag. Stundum held ég konum finnist þær ekki vera konur nema þær séu fórnarlömb. Skelfilega grimm afstaða kannski en raunsönn engu að síður... Ég á erfitt með að líta á mig sem konu því ég ætla ekki að vera fórnarlamb, ég er stelpan sem fer sínar eigin leiðir í tilverunni.
OFFARI: þeim vantar er þágufallssýki.
B. Ewing ég geri ráð fyrir að þú sért karl.
Góður pistill hjá þér.
Ég vildi óska að allir tækju jafn skynsamlega á málum og þú, og horfðu jafn raunhæft á veruleikann.
Hvað veldur? Hvers vegna eru konur ennþá kúgaðar og þora ekki að berjast fyrir bættum launum?
Hvers vegna vanmeta þær ennþá sjálfan sig og sín störf?
FYRIR ÞÆR KONUR GEKK ÉG Í DAG!
Ég spyr;
Þorir þú? Getur þú? Villt þú?
Ísdrottning ég finn til með þér, að þú getir ekki litið á þig sem konu og verið stolt af því!
Konur hafa þurft að þola ótrúlega mikla niðurlægingju í gegnum árin.
Þær mega ekki klæða sig fallega eins og líkamsbygging þeirra kallar á, því karlar taka það sem réttmæta ávísun á nauðgun.
Kæra Ísdrottning! Konur eru ekki konum verstar. Þú ert ekki fórnarlamb, nema þá fórnarlamb fordómanna.
Vertu stolt af því hver þú ert og njóttu þess.
FYRIR ÞÆR KONUR GEKK ÉG Í DAG¨!
Konur eru konum verstar er eitt ekki algengara en karlar eru körlum verstar, ég get lofað þér því að ég gæri fundið jafn margar sögum um vonda kalryfirmenn og þú um vonda kvennyfirmenn. Hættum því þessu bulli og tökum höndum saman um að koma á jafnrétti.
Þegar ég var í mastersnámi var ég í ágætu sambandi við B.s. nemana. Fyrir útskrift hjá þeim spurðu nokkur þeirra mig hvað ætti að biðja um í laun í fyrstu atvinnuviðtölum með gráðuna (2 stelpur og 2-3 strákar).
Ég nefndi engar persónulegar tölur en benti á launatöflu úr síðustu kjarakönnunum og sagði að þetta væri lágmarkið.
Svar strákanna: "Kúl" - "Ókei"
Svar stelpnanna: "Ertu viss? Okkur finnst þetta svo mikið..."
Mórall sögunnar: Það er ekki bara vinnuveitandanum að kenna að launin eru lág.