Eins og margir vita drekkum vér einungis rigningarvatn og kornbrennivín (þó vér þiggjum að sjálfsögðu aðra áfenga drykki af hefðarfólki Baggalúts, við sérstök tilefni, enda væri annað argasti dónaskapur og ósómi!).

Þegar svo ber við, að skyldur vorar eru aðkallandi, en að sama skapi sverfur hungrið að, bregðum vér á það ráð að sækja svo kallaða skyndibitastaði. Getur kostur þessara stofnana verið æði misjafn, frá hrati til þokkalegasta fæðis, en að jafnaði verðlagt svo blóðþrýstingur manns hækkar við það eitt að skoða matseðlana, ef seðla skyldi kalla.

Það sem flestir þessir staðir eiga samt sameiginlegt er að bjóða upp á tilboð og innifalið í þeim er ávalt það böl sem kallast í daglegu tali gos. Jafnvel miðað við hratið sem sumir þessara staða bjóða upp á er gos ömurlegur kostur. Þetta fúla sykurvatn mengar líkamsvessa vora og vegur að menningu og Baggalútskum gildum.

Væri nú nær að þessar stofnanir sæu sóma sinn í því að bjóða upp á rigningarvatn og kornbrennivín í tilboðum, svo mönnum sem er annt um líkamsvessa sína gætu notið pakkakjara. Hæstvirt Hamborgarabúlla nokkur býður gestum sínum reyndar að skipta út gosi fyrir óbragðbætt ropvatn, sem verður að teljast skref í rétta átt.

En betur má ef duga skal: kornbrennivín og rigningarvatn á skyndibitastaðina og í tilboðspakkana!