Fólk varð auðvitað mishresst með þetta, skiljanlega. Best þótti mér samt konan fyrir aftan mig í röðinni – hún kallaði mig Júdas.
ærinn landi vandi
Trump er himpið tregra
tálsýn hinna frjálsu.
Loksins lausir kosið
lúðasnúðar ríkja
minnis hafa mennska
mandarínu Banda.
[Uggur liggur yfir landi hinna frjálsu. Himpið Trump, tálsýn tregra, er ærinn vandi. Loksins hafa minnislausir lúðasnúðar Bandaríkja kosið mennska mandarínu.]
Já það Kanye.
Svo úr því verði kaka?
Já það Kanye.
Ertu alveg viss um?
Já það er ég.
Eða ertu Kardashian að gabba mig?
Nú fer ég og skrái mig á Snapptjatt og Tinder og Twitter og allt þetta sjitt. Þið getið bara fylgt mér þar.
Þá er hægt að loka þessum kirkjum öllum og breyta þeim í hótel.
Pabbi, þú ert íhaldssamur, fljótfær og sjálfhverfur karlrembufauskur.
P.S. Ég er fluttur til mömmu.
Ég finn það gegnum svefninn,
að einhver laumast inn
með útbúnaðinn sinn,
og veit, að það er konan,
sem kitlar „ofninn“ minn,
sem inn með tösku fer
að tánum fjöður ber
— og iljunum á mér.
Hugar svo að hnútunum
og herðir þar og hér.
Ég veit að hún á slæður
og sleipiefnagnótt
— ég slepp víst ekki í nótt.
Hendur hennar víðförlar
hár mín reisa skjótt.
Hún fer að engu óð
er öðru hverju góð
og vinnur verk sín hljóð.
Á meðan sem ég öskrandi
öll mín bundnu ljóð.
Ég veit að þessi lafði
með lostaböndin öll
er lygilega snjöll,
og launin, sem hún fær,
eru látlaus frygðarköll.
En útundan er sá,
sem aðra lætur smá
fullnægingu fá.
Fáir njóta eldanna,
sem fyrstir kveikja þá.
og fegurðinn streymir frá þér.
En þetta einasta prósent;
— ertu að fokka í mér?
troðenni sem allra víðast.
Hún er fögur, hún er snilld
— hún er vöðvi, fyrst og síðast.
allt sem máli skiptir.
Einkum það sem anda lyftir.
Eftir standa eyðimerkur
yfirgefins huga.
En það verður víst að duga.
hálfan salinn fylla,
drósir börmum dilla
dúa leðurstólar
árla fyrir óttu
enn um miðja nóttu
mærin góða mer
mig í faðmi sér…
Við elskum okkar smjör.
Það er gult og mjúkt.
Og meistarakokkarnir segja:
Að þetta sé.
Besta smjör heimsins!
En þetta er bara tímabundið ástand.
Við höfum áður flutt inn smjör.
En þetta stafar af því.
Að það er.
Neyslubylting í fitunni!
Og við verðum að fá þetta smjör frá vinum okkar Írunum.
Og setja í örfáar vörur.
Og svo kemur bara næsta ár.
Með allri sinni mjólk!
Mylsnufan sendi mylsnudreifara eftirfarandi símbréf:
„Á útvarpsstöð Latabæjar, eða „útvarpi Ambögubæ,“ eins og ég kýs að kalla það, heyrði ég nokkuð snoturt lag á dögunum. Lagið fjallaði um lítinn Mexíkóa með mexíkóahatt sem bjó einn í litlum bjálkakofa. Það var hinsvegar amböguskjóðunni Kötlu Maríu ofviða að fara með málfræðilega réttan texta í laginu. Hún söng: „Lítill Mexíkani með Sommsommbreró!“ Ítrekað. Klifaði bókstaflega á þessum ambögum; Mexíkani og Sommsommbreró! Ég spyr: Hvar og hvað er þetta Mexíkan? Er það ef til vill nálægt Mexíkó? Og hvaða orðskrípi er þetta Sommsommbreró? Er þetta ef til vill danska; Mexico og Sombrero? Uss! segir Mylsnufan.“
Já - það gerir mylsnudreifari líka.
Ási í Bæ orti um „ekta mexíkanahatt.“ Mylsnudreifari spyr: Er þarna kominn sommsommbreróinn sem Katla María syngur um? Og hvað er þetta „Bæ?“ „Ási í Bless,“ á þetta auðvitað að vera! Auk þess legg ég til að skipt verði alveg um stjórn í Efstaleiti. Og hvar er málfarsráðunauturinn? Er hann að sóla sig í „Mexíkan?“
Er túmöts að segja að Sleipnir hafi haft tólf augu, átján eyru og sex tögl – eða á ég að láta átta fætur duga?