Alþjóðlegi bangsadagurinn fór vel fram í gær, en á þeim degi mætir fólk til vinnu með náinn ættingja eða kunningja í yfirvigt.
Að venju voru svokallaðir loðbangsar vinsælastir – en hefð er fyrir því að skreyta þá með þröngum leðurbuxum og derhúfu í stíl.
Bangsarnir voru óvenju spakir í gær, leyfðu fólki að klappa sér og kjassa, auk þess að þiggja sykurmola og annað sætmeti.
Lögregla þurfti hins vegar að hafa afskipti af nokkrum hressum böngsum undir morgun sem ákváðu að fá sér sundsprett í Tjörninni og dansa „bangsadansinn“, full fáklæddir fyrir smekk íbúa í nágrenninu.
Ryksuguvélmenni
Munið samningsbundinn hvíldartíma yfir hátíðarnar.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.